zasľúbený príd 1. kt. bol dohodnutý: aby ten zasljbeny žiwuot wecžny obdržeti mohlo (BAg 1585); Marya Panna, Jozeffowy zaslýbena (CC 1655); mne mug otec pod zasljbenu protectiu W. M. k wyhledawanj žiwnosti wystrogil (NIMNICA 1734); promiscus: zasljbeny (GrP 1771) 2. predpovedaný: Syna Božiho za Mesiasse w zakone zaslibenem boly poznalj (MiK 18. st) L. z. ľud vyvolený: (Boh) dal sám seba za nás, aby sy očisstil lid zaslúbený (BlR 18. st) L. z. zem Palestína: prestupowani ze Egypta do zeme zasljbeneg byli swatky (PW 1752) L. z. syn osvojený: adoptivus: zasljbeny syn (AP 1769)