umierajúci m. človek, kt. umiera: ujať sa ranených a u-ich
umierajúci -ceho pl. N -ci G -cich m.
umierajúci -ca -ce príd.
umierajúci, -a, -e príd. ktorý umiera; pren. u-a príroda (Jaš.) chystajúca sa na zimu; u-a búrka (Vaj.) tíchnúca;
spodst. umierajúci, -eho m. človek, ktorý umiera: Zblednutý pristúpil k hlave umierajúceho. (Tim.)
umierajúci príd kt. umiera, zomierajúci: mortalis: smrtedlny, umjragjcy (KS 1763); subst u. m kto umiera: ga sem za čtiry roky administrowanj farnjho pri vmyragjcjch vžiwal (WO 1670); podiwag se na twar vmiragiciho a za neprateluw otce prosyciho (PI 1749); umíragícím dáwané bíwá rozhrešenj (BN 1796)