ožran m expr opilec, pijan: gakowjm práwem on to včinil, tedy hanebne a sspatne slowa z ust swjch wipustil, že gest on ožran (PONIKY 18. st); -ica, ožranlica ž: strela ohnyiwa tya uss zabila ožranicza ožrana; ožranica ožrana, wižrala sy ty to palene (KRUPINA 1734; 1742); gesli maty tagna pigawica y dcera bude tagna ožranlica (MiK 18. st)