bota [bo-, bô-, bu-] ž, bot m obyč. pl boty druh vysokej obuvi: s teleczy kuže gedny buoty (TRENČÍN 1579); w bútach chodyty (HL 17. st); buoty ribárske (HRÁDOK 1702); boty obúwám; cothurnus: čižma, bota, čžrewic; ocrea: bot, botj, obuw wogánsky, kapce (KS 1763); geden pár botuw (BPr 1787)
F. dawno sem to w bůtach zedral (SiN 1678) dávno mi je to známe