posilnenie, -ia str.
1. hovor. obyč. alkoholický nápoj, zried. i pokrm: ponúknuť hosťom niečo na p.; Richtár dali naliať posilnenia. (Tim.)
2. zried. posila, pomoc: Stanislav práve čakal posilnenie od Trenčína. (Kal.)
posilnenie [-ie, -í] s 1. dodanie fyzickej sily (obyč. pokrmom al. nápojom) upevňovanie zdravia al. činnosti nej. orgánu, udržanie v zdraví: Melchisedech winesl Abrahamowi, kdi se z bitwi nawraczowal, k posilneni chlieb a wino (TC 1631); semene (baziliky) naywyce pro posilneny srdce w lekastwy požiwame (HL 17. st); prypogyl se gest ku poctywemu cechu Jacobus Zarewucky, kteremu wynssugyce poctywy cech dluho žywy byty a sstaslywy prospech a w pracech geho posylneny (RUŽOMBEROK 1703) silu; magisterium cordiale: magisterium na posylnenj srdce (TT 1745); zdaliss pokrm a napog nesluži posilneni tela? (MS 1758); každe rano mnohau (tehotné ženy) wodu k posilnenj plodu služjcy užjwati (HT 1760) L. ssaffran žaludku y yatram posilnenj dawa (MT 17. st) posilňuje 2. pokrm al. nápoj, kt. osviežuje, občerstvuje, osvieženie, občerstvenie: refectio: pokrmeni, posylňeni, občerstweni; vegetatio: občerstweni, obžiweni, posylňeni (KS 1763) 3. dodanie duševnej sily, energie, odvahy, pevnej mysle: (Bože), ráč daťi posylneňý, at mužem neprýtele premocy skrze tebe (CC 1655); (Kryste), deg pro twe nawsstiweny twim wernim posylnenj, deg w dobrem setrwanj (KK 1709); Pane, naleg my požiwenj a posylňenj milosti swég (BlR 18. st); skrze milost bozj dochazjme wsselike požehnanj, potessenj, posilnenj (CS 18. st) 4. (o viere) upevnenie, utvrdenie: aby nam toto prigimany darow boskych padlo k posilneny wyri nasseg w tobe (BAg 1585); chválime i tebe, Panye Jezusu, se pre poszilnyenyé véri nasej usztanovil si to svete napojenyé (AgR 1758)