Mont Blanc [monblan] Mont Blancu m.
Mont Blanc [monblan] Mont Blancu [monblanku] m. geogr. ▶ najvyšší vrchol Álp a Európy na francúzsko-talianskych hraniciach: vrchol, ľad, svahy Mont Blancu; pod Mont Blancom vedie cestný tunel
mont1 -u m. ‹VM› geol. stratigrafický stupeň paleocénu (podľa belg. mesta Mons)
mont2 [mon] -u m. ‹f›, mount [maunt] ‹a < f› neskl. m. hora, skr. Mt.