svietenie, -ia str. svetlo, žiara: Oprelo sa (slnko) o chalupu žltým svietením. (Gab.) Umiera zory posledné svietenie. (Vaj.)
svietenie [svítení] s vyžarovanie al. odrážanie svetla: Buch stworil hwezdy, aby byly we dňe w nocy ku switeňi suce (GŠ 1758); zem ohniwú čerwenost z prweho slnka swyteny prigala (PT 1778); prsseti ma, když sspicze mesicza w 1/4 switenj tmawe se ukazugu (Kal 18. st)