súženie [-í] s telesné i duševné utrpenie, veľké trápenie: kdy ya koli wolám w tesskliwem súžeňý cc 1655; dosti mame jinšeho suženi od lidu vojenskeho bytčica 1691 lp; afflictor: suženým, w suženj býti, trápiti se, sužowati wu 1750; člowek sprawedliwy nech bude w nemocach, w prenasledowani, w chudobe, w suzeni, predca wzdicki yasnu twar ma a weselu misel nosi ms 1758; když sam Buch člowekem učyňen zahružil se do hlubokosťi wsseligakeg potupy, pohaňeňi, sužeňi a bolesti pro tebe cdu 18. st
• dobrý prjtel poznan bywa, kdy se suženj ozywa sin 1678 v núdzi poznáš priateľa; neber ženy s teg pryčyny, žeť da welke weno, gak ťi bude ku sužeňi, zasspati twe meno gp 1782 manželstvo uzatvorené pre majetok nemusí byť šťastné