rezanie -nia s.
rezanie [-ie, -ia, -í] s 1. orezávanie, obrezávanie, krájanie, sekanie, pílenie: tu gest pila wiborna k rezani desek (BUDATÍN 1629); tamže truhla na sečzku rezania (s. l. 1686); poradyly sme se spolecznje, aby sme sebe pylu na rezany desek zbudovaly (P. BYSTRICA 1712); kwjtj se ukázalo po zemi nasség, čas rezaňa winic prissel (KB 1757); kdiž povandrugess prez polovicz tich hvor, techda tam oczugess z kjanicama tlczenj a z pilu rezanj (TRENČÍN 1780); pozor dati maš, abi si pri rezani prutika neporezal, any neporussil puchu w nem (PR 18. st) 2. vyrezávanie, rezbárstvo: caelamen: wyrezáwani, rezani, wyrjwani; sculptura: rezba, rezani, wyrjwani s kameňa, s drewa (KS 1763); gista Anna Schreffel w kunste rezani obraskoch vseligakich znamenite skusena (S. VES 1786) 3. med choroba, pálenie pri močení: rada proty nadimany aneb rezany mocže (LR1 17. st); lysty pekne drobne, rezany z bolestnim močenim lechčy, strewny dnu uklada (HL 17. st); dysuria: rezanka, rezánj moče (WU 1750); stranguria: rezák, moču kapkáni a rezáni (KS 1763) 4. med sekcia, ošetrenie chorej časti tela: exarticatio: rezánj, rozrezáwanj údúw; herniotomia: rezáni kyli aneb pretržeňá; sectio: rezáni, pússťani krwi (KS 1763) 5. prerezávanie zubov z ďasien: mozgj geho, z gesstera, w kapsulki nosene, napomahagu rezani zubow v ditek (PR 18. st) 6. rituálne robenie zárezov do tela: musj se tato skrussenost y nazewnitr doswedčowati nemjrnjm plakanim, bičowanjm, tela rezanjm (LKa 1736)