pozostávajúci [-zo-, -zu-; -jí-] príd zostávajúci, zvyšný: Mattias Halgass w znamost mi uwedl, zieby dluh ten mne pozustawagiczy, totiz 26 f naležiťe sprawil (U. BROD 1598); superfuturus: zbywagjcy, pozostáwágjcy (KS 1763); o, Hungaria, bogim se, aby sila turecka anebo kterakolwek gina kacirska zase do tebe newpadla a pozustawagice kostelj w smutne pustatiny neobratila (SPr 1783)