brnkací príd.: b-ie nástroje na ktorých sa tón vyludzuje brnkaním
brnkací -cia -cie príd. ▶ súvisiaci s brnkaním; na ktorý sa brnká: brnkacia technika; brnkacie hudobné nástroje strunové nástroje, napr. gitara, mandolína, bendžo, harfa, na ktorých sa tón vyludzuje trhnutím struny
(jeden) brnkací; (bez) brnkacieho; (k) brnkaciemu; (vidím) brnkacieho; (ó) brnkací!; (o) brnkacom; (s) brnkacím;
(štyria) brnkací; (bez) brnkacích; (k) brnkacím; (vidím) brnkacích; (ó) brnkací!; (o) brnkacích; (s) brnkacími;
(jeden) brnkací; (bez) brnkacieho; (k) brnkaciemu; (vidím) brnkací; (ó) brnkací!; (o) brnkacom; (s) brnkacím;
(štyri) brnkacie; (bez) brnkacích; (k) brnkacím; (vidím) brnkacie; (ó) brnkacie!; (o) brnkacích; (s) brnkacími;
(jedna) brnkacia; (bez) brnkacej; (k) brnkacej; (vidím) brnkaciu; (ó) brnkacia!; (o) brnkacej; (s) brnkacou;
(jedno) brnkacie; (bez) brnkacieho; (k) brnkaciemu; (vidím) brnkacie; (ó) brnkacie!; (o) brnkacom; (s) brnkacím;
(tri) brnkacie; (bez) brnkacích; (k) brnkacím; (vidím) brnkacie; (ó) brnkacie!; (o) brnkacích; (s) brnkacími;