kolár2, kolárik -a m. -y m. tvrdý biely golier, kt. nosia kat. kňazi
kolár, kolárik -a m. ‹l› tuhý, spredu celistvý biely golier (s čiernou al. fialovou náprsenkou), ktorý nosia katolícki kňazi
(jeden) kolárik; (bez) kolárika; (ku) koláriku; (vidím) kolárik; (ó) kolárik!; (o) koláriku; (s) kolárikom;
(dva) koláriky; (bez) kolárikov; (ku) kolárikom; (vidím) koláriky; (ó) koláriky!; (o) kolárikoch; (s) kolárikmi;